Jaipur: musea, forten en het National Park

Hallo allemaal,

Ondertussen genieten wij van een heerlijke vakantie in het zuiden van India. We hebben heerlijk weer en genieten volop. Om iedereen gerust te stellen, wij hebben niets meegekregen van de aanranding in onze badplaats. Wij verblijven vooral aan het zwembad van het hotel en letten verder goed op. In dit blog willen we jullie graag de hoogtepunten geven van onze laatste plaats in het noorden die we bezocht hebben, Jaipur.

De eerste dagen in Jaipur hebben wij helaas ziek op de kamer doorgebracht. Zondag 6 januari zijn wij er voor het eerst op uit gegaan om wat van de stad te kunnen zien. Met een rickshaw zijn we naar het oude gedeelte van de ‘Pink City’ gereden. Hier hebben we een ticket gekocht waarmee we meerdere gebouwen kunnen bekijken, verspreid over twee dagen. Eerst zijn we naar de Jantar Mantar geweest. Dit is het grootste stenenobservatorium ter wereld. Vervolgens zijn we op zoek gegaan naar de Hawamahal, het paleis van de wind. Het werd niet duidelijk aangegeven waar de ingang van dit gebouw zat. Bij elke stap die we zetten, kwam er weer een rickshawbestuurder naar ons toe of hij ons voor een paar roepies weg kon brengen. Ook werden we veel aangesproken door winkelverkopers. Even rustig over straat lopen hier, zat er dus niet in. Gelukkig hebben we de ingang kunnen vinden en zijn we door het stenen gebouw heen gelopen. De temperatuur in Jaipur is een stuk aangenamer dan in de vorige plaatsen waar we waren. Ook in de hotelkamer is het beter vertoeven en hoeven we niet direct na het avondeten onder de dekens. Vanavond wilden we naar de MacDonalds om avond te eten, omdat het restaurant in de buurt van het hotel ons niet goed bevallen was. Vanuit het hotel hadden ze gezegd dat een rickshaw 80 tot 100 roepies mocht kosten. De eerste rickshaw wilde ons er voor 150 roepies heen brengen. Wij zeiden dat we er gister voor 80 roepies heen gegaan waren. Hij mokte nog wat, maar toen er een tweede rickshaw bij kwam staan, wilde hij ons toch wel voor 100 roepies heen brengen. Op de terugweg vroegen de eerste drie rickshaws allemaal 200 roepies. Uiteindelijk vonden we één die ons wel voor 100 roepies thuis wilde brengen. Hij moest onderweg nog even vragen welke kant hij op moest. Bij aankomst van ons hotel begon hij te juichen. Hij was zo blij dat hij ons goed thuis had kunnen brengen.

Maandagochtend zijn we na het ontbijt met een rickshaw naar het Amber fort gereden. Onderweg kwamen we allemaal olifanten tegen. Het Amberfort zag er heel mooi uit. Het lag op een berg en eromheen lag een meertje. Op de binnenplaats zaten wel honderden duiven en daartussen liepen geiten. Via een trap langs de berg zijn we naar boven gelopen. We hadden mooi uitzicht over het plaatsje Amber. Er kwam een jongen naar ons toe, die ons wat vertelde over de plek. Ook kwam er een krantenverkoper naar ons toe, die de Telegraaf en de Volkskrant van afgelopen zaterdag aan ons wilde verkopen. Het Amberfort zelf was één groot doolhof. We zijn nog een paar trappen opgelopen en hebben verschillende binnenplaatsjes bekeken. Ook hier werden we elke minuut om een foto gevraagd, maar omdat wij nu nee zeggen, maken ze gewoon maar ongevraagd foto’s van ons. Ze lopen naast ons de trap af en een paar treden verder staat dan iemand foto’s te maken. Na het Amberfort wilden we ook graag het Nagargarh fort bekijken. Een rickshawchauffeur zei dat het 15 kilometer de berg op was en dat het 300 roepies zou kosten om er heen te gaan. Eigenlijk hadden we ondertussen ook wel genoeg forten bekeken en hebben we besloten om weer terug te gaan naar het hotel. Onderweg remde de rickshaw voor een pup, maar de auto naast ons kon hem niet ontwijken. Voor onze ogen zagen wij het diertje onder de auto door vliegen. Hij piepte heel erg, maar is gelukkig niet onder de wielen gekomen. De achteropkomende motor schampte hem, daarna heeft hij veilig de zijkant van de weg kunnen vinden. Op de binnenplaats van het hotel hebben wij de middag afgesloten in het heerlijke zonnetje.

Woensdag wilden we naar een tijgerreservaat, 100 kilometer verderop. We hadden gisteren al gevraagd of er een taxi voor ons besteld kon worden. Maar volgens de hotelmedewerkers bestond er toch echt geen tijgerreservaat. Er was wel een tijgerfort in de buurt, maar geen reservaat. Toen wij zeiden dat het wel 100 kilometer rijden was, dachten ze niet dat er een rickshaw die kant op zou willen. We moesten morgen maar even terugkomen om het te regelen. ’s Ochtends hadden we lekker uitgeslapen en toen we aan het aankleden waren werd er op de deur geklopt. Ze hadden ons nog niet gezien en vroegen zich af of wij nog wel weg wilden vandaag. Na wat overleg zouden ze proberen een taxi voor over twee uur te regelen. Tien minuten later stond hij weer voor de deur en zei dat het gelukt was. Hij had een mooie prijs voor ons afgesproken en de taxi zou er over een half uur zijn. Nog geen tien minuten later belde ze dat de taxi beneden voor ons klaar stond. Wij hebben ons snel klaar gemaakt en zijn in de taxi gestapt. Voordat we op weg konden moesten we eerst even pinnen. Het eerste pinautomaat ging buiten gebruik op het moment dat we aan het pinnen waren, de tweede was sowieso buiten gebruik en bij de derde lukte het niet. We zijn weer terug de binnenstad ingegaan en bij dat pinautomaat lukte het gelukkig wel. Alleen toen we de deur weer uit wilden stappen, liep de deur vast op de goot en konden we geen kant meer op. Vanaf buiten hebben ze de deur naar binnen kunnen duwen en waren we weer bevrijd. Een half uur later dan gepland waren we dan toch eindelijk op weg naar het tijgerreservaat. Na vijftien minuten werd de chauffeur gebeld met de mededeling dat de laatste tour in het reservaat om twee uur zou starten. Dat zouden wij nooit meer halen. Toch wilden we graag heen en zijn we vol gas naar Sariska National Park gereden. Onderweg hebben we mooi wat van de omgeving kunnen zien. We reden tussen de bergen, met kleine dorpjes. Aangekomen bij het tijgerreservaat, tegen half drie, konden we nog wel een ticket kopen. We hadden een privé jeep en de taxichauffeur besloot om ook mee te gaan. Met z’n vieren zijn we in de jeep 2,5 uur door het park gereden. Onderweg hebben we heel veel dieren gezien, zoals pauwen, herten, een krokodil, apen, veel verschillende vogels, zwijnen enzovoort. Helaas zijn we geen tijgers of andere grote wilde beesten tegengekomen. Wel hebben we hele mooie stukken natuur gezien en hebben we de andere beesten van heel dichtbij kunnen bekijken. Toen we terugwaren bij de taxi zagen we afdrukken van apenvoeten op de taxi en zaten er apen om de auto heen. Tegen half acht kwamen we voldaan terug in het hotel.

Donderdag was alweer onze laatste dag in Jaipur. Nadat we boodschappen hadden gedaan voor onderweg morgen en de koffer weer zo goed als ingepakt hadden, zijn we op zoek gegaan naar souvenirs. Op de plek waar wij de souvenirs wilden kopen, kwamen we de rickshawchauffeur tegen die ons de eerste dag naar het restaurant had gebracht. Hij zei dat alles hier veel duurder was en dat hij wel plekjes wist waar de souvenirs gemaakt worden en dus ook goedkoper zijn. Wij konden wel bij hem in zijn “helikopter” (rickshaw) stappen en dan bracht hij ons er wel heen. Eerst hebben we weer wat fabrieken bekeken en konden we zien hoe onze souvenirs gemaakt werden. We zijn goed geslaagd, zelfs zo goed dat we niet genoeg geld bij ons hadden. De rickshawchauffeur heeft het voorgeschoten en ons naar het hotel gereden om onze bankpas op te halen. Vervolgens zijn we naar de bank gegaan en hebben we onze schuld weer afbetaald. Hij heeft ons nog een paar winkeltjes laten zien en vervolgens heeft hij ons naar de Domino’s gebracht om lekker pizza te gaan eten. Dit viel nog niet mee, want het verkeer zat volledig vast. Gelukkig hadden wij een grappige chauffeur en hebben we veel lol gehad onderweg. Bij de Domino’s heeft hij op ons gewacht en ons uiteindelijk weer netjes bij het hotel afgeleverd.

Vrijdag stond er weer een dagje reizen op het programma. Wij zijn van het noorden naar het zuiden gevlogen. We vlogen vroeg, dus donderdag hadden we bij de hotelmedewerkers een taxi besteld voor vijf uur ’s ochtends. Tegen half zes was er nog steeds geen taxi. De nachtwacht zei dat hij de taxicentrale voor ons zou bellen. In plaats daarvan kwam er een collega aan die een heel wazig verhaal op hing. Om ons toch op tijd op het vliegveld te krijgen zouden ze een rickshaw aanhouden op straat. Terwijl de jongens gisteren tegen ons hadden gezegd, dat een rickshaw om die tijd helemaal niet te regelen was. Uiteindelijk zijn we met al onze bagage in een grote rickshaw en is hij vol gas naar het vliegveld gereden. Onderweg kwamen we veel mensen bij kampvuurtjes tegen en zijn wij geschrokken van het aantal mensen wat de nacht door moet brengen onder dunne lakens op de stoep. Gelukkig arriveerden we op tijd bij het vliegveld. Onze eerste vlucht ging naar Mumbai, een vlucht van anderhalf uur. Tegen half tien kwamen we aan op Mumbai Airport. Hier hebben we wat gegeten en hadden we gelukkig toegang tot internet. We zouden om half drie doorvliegen naar Goa, maar deze vlucht werd een half uur vertraagd. Tegen kwart voor drie mochten we dan eindelijk boarden en werden we met een busje naar het vliegtuig gebracht. Er stond een vlucht van een uurtje gepland, maar in dat ene uurtje is er toch veel gebeurd. Ten eerste kwam er achter ons een verstandelijk beperkt persoon zitten. Hij had een tas mee waarin al 10 dozen Ferrero Rocher zaten en meerdere voordeelverpakkingen KitKat’s. Tijdens het taxiën begon hij te snuiven en heen en weer te schuiven. Maar tijdens het opstijgen viel hij in slaap en na het landden begon hij weer te snuiven en andere rare geluiden te maken. Voor het opstijgen was er aardig wat gedoe vier rijen achter ons, maar wij konden niet goed zien wat er aan de hand was. Steeds als we richting de baan taxieden stonden er weer mensen op en moesten er stewards komen. Later bleek dat een man aan het voetpad stom dronken was. Hij had er ondertussen een aardige rotzooi van gemaakt en alle mensen om hem heen wilden een andere plek, dit gebeurde op het moment dat we in de lucht waren. Nadat dit geregeld was, kwamen ze aan met een lunch. In een vlucht van een uur hadden wij niet verwacht wat te eten te krijgen. Toen we het eten amper op hadden, werd de landing alweer ingezet. Door alle tumult kwamen we om 16.30 uur aan op Goa Airport. Hier hadden we direct onze koffers en hebben we een taxi kunnen regelen. Na een rit van meer dan een uur kwamen we aan in een prachtig hotel. Het lag wat afgelegen, waardoor wij alweer bang waren dat we iets heel raars geboekt hadden. Maar het is een heel gezellig en knus hotelletje. We hebben een prima kamer, genoeg ruimte en een balkon. Na een douche, hebben we buiten in het restaurant heerlijk en goedkoop gegeten. In het restaurant drinken veel hotelgasten ’s avonds een drankje en wordt er regelmatig live muziek gespeeld, erg gezellig!

Wij gaan nog een lekkere dikke week genieten van het prachtige weer in Goa. Woensdag 23 januari vliegen wij weer terug naar Mumbai. Hier verblijven wij nog twee dagen en dan vliegen we vrijdagnacht weer terug naar huis. In Mumbai zullen wij dan ook ons laatste blog plaatsen. In het hotel hebben wij geen internet en geen bereik met de telefoons.