Jehova's, AH bezorgservice en WC eend toetjes - Reisverslag uit Poona, India van Sanne & Anouk - WaarBenJij.nu Jehova's, AH bezorgservice en WC eend toetjes - Reisverslag uit Poona, India van Sanne & Anouk - WaarBenJij.nu

Jehova's, AH bezorgservice en WC eend toetjes

Door: Sanne & Anouk

Blijf op de hoogte en volg Sanne & Anouk

13 December 2012 | India, Poona

Het is alweer even geleden dat wij ons laatste blog geplaatst hebben. In de tussentijd is hier weer veel gebeurd. We zitten nu bijna op de helft van onze reis. Wij zitten nog twee weken in Pune en dan gaat onze rondreis op 27 december beginnen.

De tijd in het weeshuis gaan wij vullen met Engelse lessen. Zoals we de vorige keer al aangaven stond er een afspraak met Shilpa gepland. Hierin heeft ze aangegeven dat er behoefte is aan Engelse lessen. Wij hebben hiervoor een PowerPoint presentatie gemaakt met Engelse basis woorden en de daarbij behorende plaatjes. De eerste twee lessen hiervan zijn inmiddels gegeven en vanavond doen we de laatste dia’s. De kinderen vinden het allemaal erg leuk. Ze hebben een schriftje gekregen en daarin schrijven ze alle woorden op. Het valt nog niet mee, omdat het Engelse alfabet niet hun eigen letters zijn. Maar wij merken dat er vooruitgang inzit. Voor de komende week hebben we spelletjes gemaakt om de woorden die ze geleerd hebben meer eigen te maken. Zo hebben we een kwartetspel gemaakt, een combineerspel en spel waarin ze de woorden leren spellen.

Vorige week maandag (3 december) werd er ineens bij ons aangeklopt. Voor de deur stonden een huismoeder, administratiemedewerker en de chauffeur. Zij kwamen ons een bank en twee stoelen brengen, inclusief kussens. Dus de laatste weken kunnen wij heerlijk comfortabel doorbrengen. Maar zij waren niet de enigen die aanklopten, de laatste week hebben wij regelmatig iemand aan de deur gehad. Zo kregen wij een onderbuurman aan de deur om te vragen of wij wel een keer bij hem op bezoek wilden komen. En later in de week kregen wij een vrouw aan de deur. Zij vroeg of wij christen waren en of we zin hadden om een avondje met haar over de bijbel te gaan praten. Wij wisten niet dat er ook Indiase Jehova’s waren. Wij hebben haar vriendelijk bedankt voor dit aanbod.

Woensdag 5 december was het weer tijd voor onze wekelijkse boodschappen. Amar heeft een rickshaw voor ons besteld. Voor onze Engelse lessen moesten wij naar de printshop. Net als alle andere bezigheden hier in India duurde dat weer extreem lang. We moesten zo’n 135 printjes hebben en daar hebben we rustig een half uur op staan wachten. Vervolgens gingen we door naar de Big Bazaar en ook daar moest de chauffeur op ons wachten. In totaal zijn we meer dan twee uur weggeweest en dat kost ons dan 200 roepies, dat is nog geen 3 euro. Vandaag werd er in Nederland Sinterklaas gevierd. Wij hebben het hier ook een beetje kunnen vieren met een zak strooigoed. Ondanks dat wij hier helemaal geen decembergevoel, smaakten de pepernoten heerlijk. Dit wilden we de kinderen in het weeshuis ook graag laten proeven. Nadat we aan Shilpa uitgelegd hadden wat het Sinterklaasfeest inhoud, kwam ze naar ons toe om ons te feliciteren en onze een gelukkige dag toe te wensen. Erg grappig! De kinderen trokken hele vieze gezichten bij de pepernoten. En de snoepjes konden ze niet doorbijten. Toch gaven ze allemaal aan het heerlijk te vinden. Tevens was er die avond weer een verjaardag te vieren. Een van de donoren was jarig en kwam dat vieren in het weeshuis. Om 19.30 uur zou de verjaardag beginnen. Dit werd uiteindelijk half tien. En tegen half elf begon het diner pas. Tussendoor wilden de verjaardaggasten met ons op de foto. Het werd een hele fotoshoot. Met vier camera’s stonden ze foto’s te maken. En steeds kwamen er andere mensen bij ons staan om op de foto te komen.

Normaal gesproken valt op donderdag de stroom uit. Dus wij waren helemaal verbaast dat wij daar vandaag niets van mee gekregen hadden. Maar we hadden te vroeg gejuicht. ’s Avonds toen het donker was, viel alsnog de stroom uit. Gelukkig was het binnen een paar minuten verholpen. Daarentegen heeft zaterdagmiddag de hele middag de stroom eruit gelegen.

Vrijdag werden wij door Shilpa uitgenodigd om mee te gaan naar een presentatie voor zeven HIV geïnfecteerde vrouwen. Shilpa ging deze presentatie geven en heeft ons gevraagd om een presentatie te maken. Na een uur rijden kwamen wij aan bij de ‘Hope for the children foundation’. Deze organisatie wordt gerund door een Canadese vrouw die twaalf jaar geleden geëmigreerd is naar India. En sinds zes jaar deze organisatie runt. Eerst hebben we een gesprek gehad met haar. Ze was erg geïnteresseerd in ons project en vertelde zelf ook veel over haar werk. Vervolgens zijn we naar een kamer gegaan waar de zeven vrouwen waren. Shilpa deed de presentatie in het Marathi, waardoor wij niet meekregen wat er besproken werd. Ze heeft onze presentatie wel kunnen gebruiken. Na de presentatie werden we door eigenaar uitgenodigd om nog wat te eten en vervolgens zijn wij weer naar huis gereden.

Zaterdagavond gingen wij niets vermoedend naar Mamta toe om te beginnen met de Engelse lessen. Maar bij aankomst in Mamta bleek dat er opnames waren voor een televisie programma. Wij werden alle drie geïnterviewd en wederom werden er weer veel foto’s gemaakt. Het programma gaat over Mamta en aan ons werd gevraagd wat er belangrijk is voor de kinderen, hoe de kinderen zijn en wat voor gevoel het ons geeft. Binnenkort krijgen wij een link waar we het programma op terug kunnen zien.

Afgelopen dinsdag (11 december) hebben we ook weer wat leuks meegemaakt. Bij de kleine winkel in onze straat, hadden ze niet wat wij wilden hebben, maar het zou er om vijf uur weer zijn. De man achter de kassa stelde zelf voor om het naar ons huis te brengen. Om 17.00 uur precies stond hij voor de deur met onze bestelling! Wij hadden hem al de Appie Heijn genoemd, maar nu wordt het zelfs Appie Heijn bezorgservice.

’s Avonds hebben wij een bijna traditioneel Indiaas diner gemaakt. Uit het weeshuis hadden wij een sausje meegekregen voor bij de rijst. Wij dachten dat hier wortel in zou zitten, bleek bij het opeten dat het een soort tofu was. Bij deze saus hebben wij rijst gekookt, aardappeltjes opgebakken, kipvingers en papadum gemaakt. Een Indiaas diner met onze eigen Nederlandse twist eraan.

Gisteravond werden wij om 20.00 uur opgehaald door Amar en Shilpa om uit eten te gaan. De mensen die in het weekend de televisie opnames hadden gemaakt, hadden ons uitgenodigd in hun restaurant. Het viel nog niet mee om op de kaart uit te kiezen wat wij wilden. Omdat we namelijk geen idee hadden wat alles was. Daarom had Shilpa voor ons meerdere voorgerechten uitgekozen, zodat we het konden proeven. De voorgerechten waren onder andere vis, groentes en kip. Na deze gangen zaten wij al goed vol, maar toen moest het hoofdgerecht nog komen. Gelukkig was dit wel één bord. Als hoofdgerecht hebben we kip met chapati gehad. Ook hebben wij vanavond sinds tijden weer een wijntje gehad! Dat is hier namelijk bijna niet verkrijgbaar en daarvoor zou je naar speciale winkels moeten. Tijdens het eten hebben wij de opnames van afgelopen weekend gezien, nou we hebben ons kapot gelachen. Het ziet er niet uit! Hopelijk als ze alles achter elkaar zetten en met andere beelden er tussendoor, dat ze er een mooi eindresultaat van kunnen maken. Toen we het restaurant uit kwamen stond er een kraampje. Shilpa zei dat ze daar een Indiase specialiteit maken, die gegeten word als je heel vol zit. Dus dat moesten wij proberen natuurlijk. We kregen een blad op een cocktailprikker en daarin zat iets zoets. Nou het smaakte serieus naar WC eend. Wij kregen het echt niet weg, wij leken wel herkauwers. Ondanks het onsmakelijke einde, hebben wij heerlijk gegeten en een gezellige avond gehad.

Wij vertelden in één van onze vorige blogs al over het verkeer. Ook deze week hebben wij ons hierover weer verbaasd. Een kermisattractie is niks bij het deelnemen aan het Indiase verkeer. Wij gaan helemaal bont en blauw weer terug komen. Omdat we ook met z’n drieën op de achterbank van een klein autootje worden gepropt. Bij elke bocht stoot je, je hoofd. En gister in de ambulance moesten we een noodstop maken, waardoor we door de hele ambulance heen rolden.

Verder willen wij in deze blog nog aandacht geven aan een actie die is bedacht door onze ouders. Onze ouders hebben bedacht om met Kerst een donatie te geven aan de Mamta Foundation. Het weeshuis is een van de weinige weeshuizen voor HIV geïnfecteerde kinderen in Pune. Ze krijgen hier onderdak, school en medicatie aangeboden. Om dit te financieren zijn ze afhankelijk van donoren. De staat neemt hierin namelijk niet zijn verantwoordelijkheid. Ze hebben ziekenhuizen gevonden die hun sponsoren in medicatie en behandeling. Maar om de kinderen gezond te houden is goede voeding ook erg belangrijk. Daarnaast is het belangrijk dat de kinderen naar school toe kunnen. Van de donatie die wij geven kunnen ze dit bewerkstelligen. Voor iedereen die de kinderen een warm hart toedraagt is vrij om een bedrag over te maken. Het bedrag mag gestort worden op: 302919082 t.n.v. P. Water en/of T. Water Potze. Het bedrag wordt tot 24 december verzameld en vervolgens naar ons overgemaakt zodat wij het als donatie kunnen geven. Alvast bedankt en in het volgende blog zullen wij het eindbedrag en de reactie van Mamta geven.

Zoals jullie kunnen lezen, hebben wij hier weer heel veel meegemaakt. Wij gaan genieten van onze laatste twee weken hier. Die we gaan vullen met de Engelse lessen en spelletjes, misschien nog een uitje en het vieren van Kerst met de kinderen. Voordat onze rondreis begint zullen we ons laatste blog vanuit Pune plaatsen. En hopelijk kunnen wij tijdens onze rondreis in een internetcafé jullie op de hoogte houden van onze belevenissen.

  • 13 December 2012 - 12:39

    Trinie:

    Leuk om weer de verhalen even door te lezen ondanks dat je al het meeste weet , vegeet je wel weer wat, er gebeurt ook steeds wel wat.
    leuk om de actie even te noemen , hij staat inmidddels op 70 euro en nog wat toezeggingen , als je bedenkt dat sommigen daar een maandloon van zo,n 33euro hebben is dit al een fors bedrag en ach alle beetjes helpen daar ,we gaan nog even 11dagen door en zien wat er als eindbedrag uitrolt, Nu nog 1 blog vanuit Pune en dan gaat de rondreis beginnen weer heel anders en hele andere plekken weer van India, we wachten ook dit weer met veel plezier af.Wat een ervaringen en indrukken dat pakt niemand jullie af, nou geniet van alles daar wat op jullie pad komt.greetz, liefs mams

  • 15 December 2012 - 13:04

    Sientje:

    Ik heb de blogs net voorgelezen aan oma en Miek terwijl zij afwasten voor mij. Ze vonden het erg leuk. X mama

  • 15 December 2012 - 19:40

    Marije :

    Leuk verhaal weer! Zal met de feestdagen wel vreemd zijn voor jullie om daar te zitten. Alhoewel de 35 graden daar wel erg lekker klinkt!
    Goed om te lezen dat jullie het zo leuk hebben daar! Geniet ervan, want voor je het weet zijn jullie weer terug;)
    Liefs Marije

  • 17 December 2012 - 09:47

    Bas, Marlous En Danae:

    Lieve meiden, het was weer leuk om te lezen over jullie belevenissen.
    Las dat er een donor jarig was, bedoelen jullie hier sponsor mee? :-)
    Nog veel plezier de laatste anderhalve week!
    Liefs!

  • 20 December 2012 - 10:36

    Elle En Jeannet Koops:

    Wat weer een lang verhaal, maar fijn dat jullie het zo naar de zin hebben.
    Goed idee, om geld in te zamelen, wij doen ook mee.
    We wensen jullie een prettige kerst, goede jaarwisseling en een hele fijne rondreis.
    Geniet ervan !!
    Goetjes uit Yde.

  • 23 December 2012 - 20:36

    Jennie V.d.Kaap:

    Anouk en Sanne ik wil jullie fijn feestdagen toewensen en heel veel plezier op jullie
    rondreis door India.gr.Jennie v.d. Kaap.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Sanne & Anouk

Actief sinds 23 Okt. 2012
Verslag gelezen: 838
Totaal aantal bezoekers 13689

Voorgaande reizen:

06 November 2012 - 26 Januari 2013

Development work en rondreizen

Landen bezocht: