Brand, strand en de chaos in het verkeer!

Dit wordt alweer onze vierde blog vanuit India. Het is al bijna 3 weken geleden dat wij uit Nederland vertrokken zijn. Elke dag weer verbazen wij ons over de manier zoals de Indiërs leven.

Bijvoorbeeld dinsdag: Wij zaten rustig aan het ontbijt, maar hoorden vaag een geluid. Het klonk alsof er ergens water druppelde. Bij nader onderzoek kwamen wij erachter dat de tuin van het appartementencomplex in brand stond. Met de droogte hier, was al snel een groot deel van het grasveld afgebrand. Iedereen die er langs liep, keek er even naar en liep weer door. Uiteindelijk kwam er een man aan, die het eerst eens even bekeek. Vervolgens gaf een vrouw de opdracht om een bezem te halen en de man heeft rustig het vuur uitgeslagen.

Donderdag was het tijd voor onze wekelijkse boodschappen. En wij zijn weer op een andere manier bij de Big Bazaar gekomen. Dit keer heeft Shilpa een rickshaw voor ons besteld. Na meer dan een uur gewacht te hebben, kwam deze ons ophalen. Bij de winkel heeft de chauffeur de rickshaw in de schaduw geparkeerd en gewacht tot wij uitgewinkeld waren. Het is nogal een grote winkel, dus het duurde even voor wij klaar waren. Dit kwam ook omdat we eindelijk meer vlees uit konden zoeken, we hebben nu namelijk een vriezer. Dus we hebben alle soorten kip die we konden vinden meegenomen. Ook wilden we graag een reep chocolade mee. Dit leek een vrij moeilijke opgave. Anouk heeft een tijdje voor een vitrine gestaan waar het instond. Medewerkers kwamen naar haar toe. Ze moest even wachten er kwam zo iemand met de sleutel. Na tien minuten hebben we het wachten opgegeven. Het stukje chocolade kopen we wel ergens anders. De rickshaw stond nog netjes op ons te wachten en hij heeft ons weer thuis afgeleverd. Voor dit uurtje verdiende de chauffeur 150 roepies, ongeveer gelijk aan 2 euro.
’s Avonds hebben we de verjaardagen van Amar en Neha, een meisje uit het weeshuis, gevierd. Na het ritueel met de lichtjes en de stip, hebben we met alle kinderen gedanst en een stukje taart gegeten. De kinderen waren heel uitgelaten en wij hebben veel met ze gespeeld. Vooral “paardjehop” vinden de kleinsten erg leuk. De kinderen noemen ons ondertussen allemaal 'Didi', wat grote zus betekent. De meeste meiden zeiden het al een tijdje, maar de jongens beginnen hier nu ook mee. Onze klasgenoot Laura is vandaag ook in Pune aangekomen en heeft intrede gedaan in het appartement. Na de verjaardag hebben we met z’n drieën een Bollywoodfilm gekeken. Voor ons de eerste keer, leuk om eens te zien!

Gister (zaterdag) is onze dag vroeg begonnen. Om 4.00 uur ging onze wekker al. Er stond namelijk het uitje naar het strand gepland! Uiteindelijk werden we ietrond 6.00 uur opgehaald met een bus. Na een uurtje rijden kregen we koekjes en eten wat nog overgebleven was van Diwali. Tegen half negen werd de bus langs de kant van de weg gezet. Het kleed werd uitgelegd en was het tijd voor het ontbijt. Als ontbijt kregen we een bordje met rijst en noten. Na het ontbijt werden alle bordjes in de berm gegooid en konden we verder met onze reis. Iets voor 11.00 uur kwamen we bij het strand aan. Het strand heette Kihim Beach en ligt aan de westkust van India. Het was een mooi en rustig strand. Met z’n allen zijn we de zee ingegaan en dat houdt voor de meidenin , met alle kleren aan. Het was heerlijk water, lekkere temperatuur. We hebben balspelen gedaan, in de golven gesprongen en de kinderen hebben een ritje op de banaan gemaakt. Wij zijn na een tijdje het water uitgegaan, om de kinderen die het koud hadden of niet mochten zwemmen wegens huidinfectie gezelschap te houden.
Tegen twee uur zijn wij met de groep naar een restaurant gelopen. Hier hadden we gelegenheid om ons schoon te spoelen en om te kleden. De lunch bestond uit chapati, een cracker, verschillende sausjes en rijst voor wie wilde. Wij kregen ook nog een stukje vis na. Hierna was er vrije tijd. De meeste meiden gingen schelpen zoeken en de jongens gingen cricket spelen op het strand. Er werd weer afgesloten met vuurwerk. Dit is waarschijnlijk nog steeds over van Diwali feest. Bij het restaurant hebben we nog een kopje thee gehad en tegen 18.00 uur vertrokken we weer richting Pune. Na een rit van vijf uur, kwamen we moe en voldaan thuis. Het was een heerlijke dag. Wij hebben heerlijk genoten van het weer, het strand en de stralende kinderen.

Wat ook nog wel leuk is om te vertellen, is hoe het verkeer hier geregeld is. Oftewel niet geregeld is! Er word hier, in tegenstelling tot in Nederland, aan de linkerkant gereden. Hier lopen de voetgangers, fietsen de fietsers en rijden de auto’s, brommers, bussen en vrachtwagens, allemaal door elkaar. Er wordt constant getoeterd naar elkaar, om gek van te worden! Ook hebben ze hier een ander principe van inhalen. Dat kan namlijk altijd, zowel linksom als rechtsom. Ze maken zonder problemen van een tweebaansweg een vierbaansweg. Ingehaald worden aan beide kanten tegelijk is ook niet raar. Op de snelwegen horen vrachtwagens links te rijden. Dit doen ze echter niet. Dus de auto’s rijden er slingerend tussendoor. Ook houden ze hier van enorme drempels in de weg en ook gaten in de weg zijn geen uitzondering. Een grote chaos, maar ook wel heel leuk om te zien!

Wij hopen dat jullie weer een beetje op de hoogte zijn van wat wij hier allemaal meemaken. We vinden het fijn om jullie reacties te lezen op onze belevenissen en om te horen wat er in Nederland zoal gebeurd. Het is ons niet ontgaan dat Sinterklaas weer bij jullie in het land is. Wij hebben hier onze schoenen ook al gezet, aangezien je de schoenen uit moet doen bij de deur. Maar Sinterklaas heeft nog niet gemerkt dat wij in India zitten!

Tot de volgende blog,

Heel veel liefs uit India!